Het idee was eigenlijk dat we de laatste dag in Zutphen zouden blijven, nog wat ronddrentelen, lunchen en richting Delft. Maar eigenlijk was ik Zutphen wel een beetje zat. En toen ik ontdekte dat in Doesburg het Lalique Museum gevestigd is, was de keuze snel gemaakt. Op naar Doesburg.
Ik ben een groot fan van Lalique. In het Gemeentemuseum in Den Haag hebben ze ook een paar mooie dingen van hem. Een paar jaar geleden was daar een uitgebreide tentoonstelling te zien. In Doesburg is het museum in een prachtig oud koopmans huis gevestigd. Het wordt gerund door meer en minder enthousiaste vrijwilligers en de conservator is het ooit begonnen met zijn eigen privécollectie.
De tijdelijke tentoonstelling heet Koninklijk Licht en omvat onder meer een kroonluchter uit Paleis Soestdijk en de tafelstukken met tulpen die Juul en Benno als huwelijkscadeau kregen. En die Christina tot groot ongenoegen van de gids had geprobeerd te laten veilen nog niet zo heel lang geleden. Gelukkig was daar een stokje voor gestoken. De tulpentafelstukken hadden na éénmalig gebruik door het koninklijk paar alle jaren daarna in de lades van Soestdijk opgestapeld gelegen. Dat is niet goed voor glas, dus ze moesten helemaal gerestaureerd worden. Alweer verontwaardiging bij de gids.
Ik ben vooral groot fan van zijn fijnere werk; van de broches word ik enorm hebberig. Maar ook zijn glazen vazen zijn prachtig. Vogels en bloemen spelen een belangrijke rol in zijn werk. Dat komt doordat hij de eerste 8 jaar van zijn leven bij zijn grootvader op het platteland geeft gewoond. Daarna haalden zijn ouders hem naar Parijs waar zij woonden en werkten.
Na de lunch bij de oudste horecagelegenheid van Nederland (serieus, het stond op het bord buiten en ze staan ermee in het Guinness Book of Records) en een ommetje door Doesburg kwam er een einde aan deze korte, maar leuke vakantie.
Terug in Delft zijn we bij ons op de hoek bij Lakila gaan eten. Toch nog een beetje vakantie 😀.
Wonen in de binnenstad van Delft: elke dag een feestje 
Lalique stond hier al op de planning voor begin november als we in de buurt van Doesburg zijn. Ik heb er – zeker na jouw verslag met foto’s – zeker zin in. Wat doe en zie je toch veel tijdens zo’n paar dagen weg, he? Als wij een paar dagen weg zijn, dan lijkt het wel weken…..
LikeLike
Doen Wieneke. En vraag dan aan de gids waar de fontein van de Wereldtentoonstelling van 1925 is gebleven. Hij is afgebroken, maar ik wilde weten waar de onderdelen zijn. Dat vroeg ik en zij wist het niet. Maar zou het navragen bij de conservator. Zij adviseerde mij dat ook te doen via de mail. En ja, je hebt helemaal gelijk, een weekje weg lijkt veel en veel langer. Vroeger wilde ik altijd per se 3 weken voor het vakantiegevoel, maar dat hoeft niet meer.
LikeLike
Het idee ( van de foto’s) komt zeker over! Ik ga een dagje Doesburg op mijn wensenlijsten zetten! En Lakila ook.
LikeGeliked door 1 persoon
Lakila is echt leuk (en lekker en lekker dichtbij)
LikeLike
Zo waar gelukt om dit allemaal te lezen! Misschien is Doesburg ook wel wat voor mij, ben straks 2 weken vrij, al is het mooie weer dan voorbij. Is Zutphen niet leuk? Want 1 dag heen en weer naar Doesburg…
LikeLike
Zutphen is ook leuk, maar daar waren we al 2 keer geweest. En ik vind Deventer leuker als ik zou moeten kiezen.
LikeLike
Een van de enthousiaste vrijwilligers is Gudrun, van Deense origine, die ook vrijwilliger was in het glasmuseum in Ebeltoft (DK). Dat is ook beslist een bezoekje waard! De frambozentaart met chocola, gegarneerd met granaatappelpitjes en komkommerkruidbloemen en geserveerd op een stuk leisteen staat me nog helder voor de geest!
LikeLike
Je klinkt bijna als Darcy… Maar als we ooit in Denemarken komen, zal ik er zeker een bezoekje brengen.
LikeLike
Hoezo klink ik als Darcy? Is die ook zo dol op taart?
Ik heb trouwens dit jaar — ik bedoel vorig jaar maar de boom staat nog — voor het eerst de glazen engeltjes die ik in 2016 in Ebeltoft had gekocht in de kerstboom gehangen. Ze vallen een beetje uit de toon. Veel te gestileerd.
LikeLike
😀 Darcy praat ook altijd over eten.
LikeLike