Stond mijn wereld stil. Opeens was hij er niet meer. Mijn vader. Gelukkig zijn er heel veel mooie herinneringen. En met de jaren werd het verdriet minder en beter te handelen. Hoewel het elk jaar weer een verdrietige dag is, komt het steeds minder vaak voor dat ik denk: “Wat zou papa daarvan vinden?”
Wonen in de binnenstad van Delft: elke dag een feestje 
Wat geweldige fotos!!en ongeloofelijk het is 25 jaar geleden💔..allemaal waardevole herinneringen..jouw vader leeft in je haart verder🍀
LikeGeliked door 1 persoon
Zeker weten 💖
LikeLike
Wat een dierbare herinneringen. Mooi man was je vader
LikeGeliked door 1 persoon
Ja. Je herinneringen neemt niemand je af.
LikeLike
Gek is dat, hoe snel die jaren gaan.
Prachtige foto’s en eigenlijk ben je amper verandert sinds die foto uit ’72
LikeLike
Nou moe, da’s 50 jaar geleden
LikeLike
Nou ja, wél een andere kleur haar.
Oh, en tis ‘ben je veranderD’. Beetje jammer weer
LikeLike
Wat pijnlijk om je vader zo vroeg te moeten verliezen. Mooie man, zeg.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik was 18 toen mijn vader overleed, en 20 toen mijn moeder er stilletjes er tussen uit glipte. Alweer vijftig jaar geleden. Elk jaar op de dag van hun overlijden sta ik er even bij stil. Gelukkig zijn er nog de herinneringen en het oude fotoboek die ik van de week weer even heb in gekeken. Want die foto’s brengen je weer terug naar mooie tijden toen het gezin nog compleet was.
LikeLike
Oh, dat is helemaal jong Rikit. Ik was 34, dan ben je toch al wel min of meer af. Met 18 en 20 ben je nog zo bezig om je leven vorm te geven en in te richten.
En niets is zo fijn als oude foto’s kijken. Wat een geluk dat die er zijn.
LikeGeliked door 1 persoon
Ja ik was nog jong, van volwassenheid nog geen spraken., en dat maakte het extra zwaar. Maar herinneringen aan wie zij waren koester ik.
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een mooie collage van je vader! Mooi hoe hij in je herinneringen voortleeft.
LikeLike