Potsdam

Na 3 dagen in Berlijn werd het tijd om te verkassen. Hoewel het weer niet helemaal meewerkte, hebben we toch een redelijke indruk van de stad gekregen. Voor zo ver dat natuurlijk mogelijk is in zo korte tijd.

Potsdam is veel overzichtelijker. We maakten een wandeling van 12 kilometer door de stad naar buiten. Het park van Sans Soucis door en weer terug naar het centrum.

Na een korte pauze in het hotel gingen we naar het museum Barberini. Dat was een goede keuze, want daar heeft ene puissantrijke Hasso Plattner een collectie impressionisten bij elkaar gekocht waar je u tegen zegt. Vooral de uitgebreide serie met sneeuwlandschappen maakte veel indruk. Wat ik ook erg goed aan het museum vond, is de toelichting bij elk schilderij. Niet alleen wat het voorstelt, maar ook uitleg over hoe de schilder het gemaakt heeft. Met een horizontale toets voor het weiland en krulletjes voor de bomen bijvoorbeeld. Echt een aanrader voor als je een keer in de buurt bent.

Lees verder

Marskramerpad

Gisteren liepen wij etappe 19 van het Marskramerpad. Dat is een LAW (Lange-Afstand-Wandelpad) van 20 etappes. Deze etappes voeren je van Bad-Bentheim in Duitsland naar Scheveningen. Wij sloegen etappe 1 t/m 18 over en liepen van Leiden naar Wassenaar. Dit alles was bedoeld om mijn nieuwe, hoge wandelschoenen in te lopen voordat wij naar Zuid-Limburg vertrekken.

De start in Leiden voerde ons langs de Lorenzhof, het verzorgingshuis waar mijn moeder de laatste 10 jaar van haar leven woonde. Sweet en minder sweet memories. In elk geval leuk om weer eens door de wijk van mijn jeugd te wandelen. Even verderop langs Cronesteyn, (sweet) memories voor Pieter, aangezien zijn oma daar heeft gewoond.

Dwars door Voorschoten (goede lunchplek bij Floris V) liepen we naar Wassenaar. Mooie groene wandeling, we kwamen op plekken waar we nooit eerder waren. Dat vind ik misschien nog het leukste van wandelen: hoe dichtbij ook, er zijn altijd onbekende paden en gebieden. Via landgoed De Horsten wandelden wij koninklijk verder richting het eindpunt: de bushalte naar Den Haag Centraal. En wat een bof: na 2 milliseconden kwam de bus en eenmaal op het station stond ook de trein al klaar voor vertrek. Zulk vlot OV maak je tegenwoordig niet vaak meer mee 😀

En wat betreft het inlopen der schoenen: is redelijk goed gegaan. Na een uur kreeg ik drukpijn aan één enkel en heb ik de veters wat losser gedaan. Daarna ging het een hele tijd beter, maar het laatste half uur knelde het toch weer. Ik moet dus nog wat experimenteren met hoe strak de veters en door hoeveel lusjes ik ze haak. Thuisgekomen bleken de veters van de schoen waar ik geen last van heb los te zijn gegaan zonder dat ik dat heb gemerkt. Misschien is dat de oplossing?

De start van het wandelseizoen

Meteen maar met het resultaat beginnen

Na een lange winter met uitsluitend korte wandelingetjes hebben we afgelopen weekeind een doorstart gemaakt. Omdat we in augustus de wandelvakantie in Limburg gaan herkansen, moet er getraind worden.

We begonnen met een versterkende lunch in Scheveningen bij La Galleria. Daarna een heel eind noordwaarts langs het strand gelopen. Wat was de zee ontzettend vies 😩. Geluk bij een ongeluk: het was nog te fris om al pootje te baden.

Toen we genoeg van het zand hadden, sloegen wij rechtsaf de duinen van Meijendel in. Daar is het altijd heerlijk lopen. Een paar keer was het zoeken naar het juiste pad, maar dat mocht de pret niet drukken.

Na 3 uur en bijna 15 kilometer waren we weer terug bij ons startpunt. De tram naar Delft stroomde vol met strandgangers en we zaten hutje-mutje. Maar dat was eigenlijk de enige dissonant op deze dag.

Lente

Het was de afgelopen tijd heerlijk weer, je voelt de lente in de lucht. Ik heb er van geprofiteerd. De twee keer uitgestelde wandeling Delftse Hout met lunch bij Café du Midi met collega’s Q en P had niet beter getimed kunnen zijn dan afgelopen vrijdag. Het was druk, dus we moesten een tijd wachten op een tafeltje. Collega Q en de serveerster kregen een innige band. Steeds als Q op sprong van ons wachtbankje en op een leeggekomen tafeltje afvloog, werd zij teruggezonden door de pittige (wel heel aardige) serveerster met de woorden: “Nee, dit is een tafeltje voor 2 personen, niet voor 3.” Maar uiteindelijk zaten we op de beste plek 😀. Geduld is een schone zaak.

Gisteren met vriendin K in Den Haag gewinkeld en geluncht. Ook weer zo’n vaak uitgestelde afspraak, maar nu kon het. Vriendin K is goed geslaagd, ik nog niet. Zij wilde een jurkje. Voor een bruiloft in de zomer en ik was op zoek naar gouden laarsjes. Dat laatste is lastig, want ik wil eigenlijk gewoon de laarsjes die ik had. Die waren perfect, maar na 2 keer nieuwe hakken kon het echt niet meer. Met pijn in het hart gooide ik ze weg en vind dan maar eens een waardige vervanging. Mission impossible. Maar toen ik weer thuis was, stuurde K mij een link naar Mansfield met redelijk perfecte gouden laarsjes. Deze week ga ik even bij de winkel kijken. Ik heb weer hoop!

Thuis zijn we weer in verbanning op zolder, omdat de parketvloer een onderhoudsbeurt heeft gehad. Daarna mag je er 24 uur niet op lopen. Lastig is dat we dan dus ook niet in de keuken kunnen komen. Heel vervelend….’s avonds lekker uit eten dus. En de vloer ligt er weer prachtig bij.

Vandaag lijkt ook weer een mooie dag te worden. Ik ga ervan genieten!

Zondag wandeldag

Elke keer vrees ik dat het de laatste mooie dag van de toch al niet zo mooie zomer zal zijn. Dus dan wil ik ervan profiteren en stel een wandelingetje voor. Zo ook vandaag.

We stapten eerst op de fiets en reden naar ’t Woudt. Dat is een schattig klein durp met 1 kerk, 1 herberg en ongeveer 3 huizen. Daar startte de wandeling. 15 kilometer voornamelijk langs water gelopen. Langs kassen en maïsvelden en het laatste stuk dwars door velden via een kleine 100 piepkleine bruggetjes over slootjes. Na de eerste paar kilometers was het lunchtijd en zaten we bij Eetcafé de Bonte Haas prima. Het was er stikdruk en de bediening liep zich het schompes. Maar geen haast hebben hoort ook bij wandelen.

Tevreden fietsten wij weer naar huis. Wat een mooie laatste zomerdag. Of misschien was het wel helemaal niet de laatste mooie zomerdag 😀. Nog beter!

Dag 1 t/m 3 in Delft

Het is natuurlijk geen Zuid-Limburg, maar vanuit Delft kan je ook leuk wandelen. Op de eerste dag liepen we van Voorschoten door de Vlietlanden naar Leidschendam.

Dag 2 was voor het flinkere werk: van Katwijk naar Scheveningen.

En toen waren we zo moe dat dag 3 een lummeldagje werd. De cholerasingelwandeling in Rotterdam (slechts 8 kilometer) en inkopen doen bij Bever: wandelschoenen en -sokken voor mij, een rugzakje voor Pieter, een pet en nog een buff voor mij. Ik heb een ideale pet die open is aan de achterkant. Ik ben al jaren op zoek naar een vervanging en denk dat ik die nu heb gevonden. Gelukkig maar, want sinds Pieter de fietspomp op mijn oude heeft gelegd, zitten daar enorme smeervlekken op. Echt tijd voor een nieuwe dus.

Die cholerawandeling voerde ons langs diverse singels. Samen vormen die singels een lint van waterlopen aangelegd in de 19e eeuw rondom de oude binnenstad. Dit ‘Waterproject’ moest een oplossing bieden voor de problemen die in de 19e eeuw ontstonden door de explosieve groei van de ‘buitenstad’. Dit ging gepaard met belabberde hygiënische omstandigheden en een slechte waterkwaliteit: een dankbare voedingsbodem voor de cholerabacterie. Behalve het verbeteren van de waterkwaliteit diende het Waterproject als ordening voor de stedelijke groei en verfraaiing van de omgeving. De wandeling loopt door de oudste buitenwijken van Rotterdam.

En zo kwamen wij op drie achtereenvolgende dagen op plekken vlakbij Delft waar we nog niet eerder waren geweest.

Alweer thuis

Vandaag hadden we in Valkenburg (L) moeten zijn voor het tweede deel van onze wandelvakantie. Vanwege overstromingen is dat geannuleerd en dat is heel erg jammer, maar volkomen begrijpelijk. We gaan even bekijken hoe we deze week verder gaan inrichten. Er valt vast nog wel wat te wandelen vanuit onze luxe B&B in Delft 😀

Gisteren hebben wij de dag deels doorgebracht op de Mookerhei. mijn ouders gingen daar in 1953 een paar dagen op huwelijksreis. Er spookt en meteen weer twee liedjes door mijn hoofd: Jan Klaassen De Trompetter én Op de grote, stille heide. Allebei niet fijn als oorwurm 😫. Maar los daarvan was het een mooie en heuvelachtige wandeling. Een deel ging over het Pieterpad

Overal rondom Nijmegen kom je de Tweede Wereldoorlog tegen. Veel borden met foto’s en een stukje geschiedenis. En dat blijft indrukwekkend. Wij kunnen daar nu in vrijheid lopen dankzij al die jonge soldaten die dat met hun leven hebben moeten bekopen.

De tocht eindigde in Molenbeek. Daar pakten we de Arrivatrein naar Nijmegen. Onze rugzakken waren er ook veilig aangekomen.

Vandaag nog een bezoekje aan het Valkhof, een museum waarin de Romeinse geschiedenis van Nijmegen tentoongesteld wordt. Er was ook een interessante tijdelijke tentoonstelling over de pestepi- en pandemieën. In deze tijd extra indrukwekkend. En ook in de 14e eeuw waren er al complottheorie om de pest te verklaren. De mensheid is nog niet veel opgeschoten als je het goed bekijkt,

De pest gesymboliseerd

Nijmegen – Berg en Dal

De eerste echte wandeldag van onze vakantie! Gisteren telt niet helemaal mee, dat was vooral een reisdag. Aangekomen in Nijmegen hebben we een stadswandeling gemaakt met uitbreiding langs de Waal. Maar dat was toch vooral een beetje inlopen.

De weerberichten deden het ergste vermoeden. En telkens als ik wakker werd, hoorde ik de regen tegen het raam kletteren. Maar tot mijn verbazing was het vanmorgen droog. En eigenlijk bleef dat de hele dag zo. Af en toe een beetje gespetter en één keer een echte bui. Gelukkig was dat rond lunchtijd, dus een goed moment om even te schuilen en een omelet te eten.

De enige beperking was dat we niet door de uiterwaarden konden lopen. Die stonden redelijk blank. Dan maar over de dijk, ook mooi.

Een paar plaatjes voor een indruk van het landschap. Inmiddels zitten we in Berg en Dal in een hotel. En zing ik steeds over de postkoets die door berg en dal gaat.

Haagse wandeltocht

Vorige week zondag liepen we van Den Haag Centraal naar Scheveningen om na een lunch aldaar weer terug te lopen. Wat een mooie wandeling door de stad (Binnenhof en Vredespaleis onder andere) en door het groen van de Scheveningen Bosjes, het Haagse Bos en Clingendael. De foto’s zeggen genoeg.